Fichier de travail (INPUT) : ./DUMP-TEXT/Grec/50-utf8.txt

Encodage utilisé (INPUT) : UTF-8

Forme recherchée : \W(([Aa]m.ricani[sz])|(εξαμερ[ίι]καν[ίι]σ)|([Aα]μερικανοπο[ίι]).*?)|([Aα]μερικανισμός)\W

Ligne n°86 : ... σταματούσαν αυτές οι τάσεις, ακόμη και κάτω από το σύνθημα των «ανθρωπίνων» δικαιωμάτων (που είναι η αντιστροφή του σύγχρονου απανθρωπισμού), τότε θα υπήρχε ένα και μοναδικό φοβερό μοντέλο καπιταλισμού. Αυτή θα ήταν μια πραγματική πολιτική παγκοσμιοποίηση, που σήμερα δεν υφίσταται, παρά τις προθέσεις της απεχθούς Κλίντον (της οποίας θυμίζω το περιβόητο «ουάου!», που ξεστόμισε αναιδώς και ζωντανά στην τηλεόραση, όταν της ανακοινώθηκε το λιντσάρισμα του Καντάφι).
• Ligne n°87 : Ο Μπερλουσκόνι, λοιπόν, δεν μπόρεσε, δεν γνώριζε, δεν θέλησε… Κατά τη γνώμη μου θα το ήθελε, αλλά δεν τα κατάφερε, γιατί ήταν εκλεγμένος, και ο λαός, πέρα από τις συγκεχυμένες και ασήμαντες πολιτικές του πεποιθήσεις, δεν είναι δυνατόν να ψηφίσει ποτέ την κοινωνική του εξόντωση, να υλοποιήσει αυτή την αμερικανοποίηση. Αυτή προϋποθέτει την πλήρη αστυνόμευση όχι από έναν πολιτικό χώρο (Δεξιά ενάντια στην Αριστερά ή Αριστερά ενάντια στη Δεξιά), αλλά από ένα κόμμα των οικονομιστών (του Παπαδήμου στην Ελλάδα, του Μόντι στην Ιταλία, αλλά όλοι ίδιοι
Ligne n°88 : είναι - τέλεια γνώση της αγγλικής και αποθέωση των αγορών) ενάντια στο κόμμα των πολιτικών. Αν χρησιμοποιούσα τη διχοτομία Δεξιά/Αριστερά (αλλά το αποφεύγω με προσοχή!), θα έλεγα πως το κόμμα των οικονομιστών είναι ένα κόμμα της άκρας Δεξιάς, που βρίσκεται δεξιά της Φόρτσα Νουόβα και του Αττίλα, βασιλιά των Ούννων. Αλλά οι σημειολογικές διαφορές που προωθούνται από την κάστα των διανοουμένων της τελευταίας εικοσαετίας (πού είσαι σκιά του Σορέλ;) ταυτίζουν την Αριστερά μόνο με τους ασήμαντους χειρισμούς της FIOM, με τη ρητορική του Νίκι ...

Ligne n°94 : ... γ. Να φύγουμε απ’ αυτή την Ευρώπη. Αν υπήρχε και η παραμικρή πιθανότητα μεταρρύθμισης της Ευρώπης από τα μέσα στην πράξη, δεν θα το έλεγα, αλλά θα ενωνόμουνα με τη συντριπτική πλειοψηφία των «αριστερών» (σ.μ. κάνει λογοπαίγνιο με τη λέξη sinistro, που δεν σημαίνει μόνο αριστερός, αλλά και παράξενος) μεταρρυθμιστών που θέλουν μια «διαφορετική» Ευρώπη. Όμως, αυτοί δεν μπορούν να πάνε πιο πέρα από τις υποκειμενικές θρησκευτικές τους προθέσεις. Οι πραγματικές ολιγαρχίες που διοικούν σήμερα την Ευρώπη (και όχι τα όνειρα του Εράσμου, του Ματσίνι ή του
• Ligne n°95 : Σπίνολι) επιθυμούν διακαώς την αμερικανοποίησή της (αγγλοσαξωνικό μοντέλο απεριόριστου ιδιωτικοποιημένου καπιταλισμού), τη γεωπολιτική της υποδούλωση στις ΗΠΑ (ΝΑΤΟ, επέμβαση στο Κόσοβο 1999, στο Αφγανιστάν 2001, στο Ιράκ 2003, στη Λιβύη 2011 κι αύριο ποιος ξέρει πού αλλού), τη δυτικότροπη πολιτιστική της ομογενοποίηση. Με δυο λόγια όλα τα σκατά (δεν βρίσκω καλύτερο όρο!) που μας σερβίρονται καθημερινά από τα ΜΜΕ και τα ΑΕΙ.
Ligne n°96 : Κι εδώ σταματώ, για την ώρα. Ξέρω πολύ καλά πως αυτές οι τρεις προϋποθέσεις είναι απόλυτα ανεφάρμοστες σε σύντομο χρονικό διάστημα, για να μην πω και σε λίγο μεγαλύτερο. Οι «περίεργοι αριστεροί» θα εξακολουθήσουν να προτείνουν άχρηστα και ασήμαντα κομμουνιστικά κομματίδια ή με τη γενική σημαία του αντι-μπερλουσκονισμού (Ντιλιμπέρτο-Φερέρο) ή παλαιολιθικού-σεχταριστικού τύπου (Φεράντο) ή απλές παραφυάδες της μεταμοντέρνας οικολογο-φεμινιστικής κουλτούρας (Σινίστρα Κρίτικα). Δεν γίνεται τίποτα για την ώρα. ...