PERCY JACKSON AND THE OLYMPIANS: THE LIGHTNING THIEF Ο ΠΕΡΣΙ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΟΙ: Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ

Σύρραξη απειλείται στο δωδεκάθεο επειδή η αστραπή του τσαντίλα Δία έχει κλαπεί μυστηριωδώς. Όλες οι υποψίες πέφτουν στον δυσλεξικό και ζωηρό νεαρό Πέρσι, ο οποίος δεν γνωρίζει ότι είναι ημίθεος, από κανονική μητέρα (τη σβησμένη Κάθριν Κίνερ) και τον Ποσειδώνα - γι' αυτό και του αρέσει τόσο το νερό. Ένας μικρότερης σημασίας ημίθεος καθώς και ένας Κένταυρος, καμουφλαρισμένος σε καθηγητή Ιστορίας (ο διακοσμητικός Πιρς Μπρόσναν), τον φυγαδεύουν σε ένα στρατόπεδο όπου τα παιδιά των μπερμπάντηδων Θεών εκπαιδεύονται για την επικείμενη μεγάλη μάχη με τους εχθρούς. Εκεί γνωρίζει την κόρη της Αθηνάς και μαζί ξεκινάνε για να διαλύσουν την παρεξήγηση και να προλάβουν να φέρουν πίσω την αστραπή σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στα χέρια των θεών, στην κορυφή όχι του Ολύμπου αλλά του Empire State Building!

Με το που ξεκινούν να μιλάνε με στόμφο μεγατόνων ο Ποσειδώνας με τον Δία στο ρετιρέ του πιο ψηλού κτιρίου της Νέας Υόρκης, σαν να πρόκειται για διάλογο μεταξύ κακών στο «Miami Vice», αρχίζουν και τα μαύρα σύννεφα γι' αυτή την πρώτη (σίγουρα θ' ακολουθήσουν κι άλλες) μεταφορά των λογοτεχνικών περιπετειών για μεγαλούτσικα παιδιά. Το κακό προαίσθημα επιβεβαιώνεται από την εναλλαγή στείρας, και κατά τόπους εντυπωσιακής, τεχνολογίας, με μπανάλ διάλογο. Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό στο πείραγμα της ελληνικής μυθολογίας - παραμύθια είναι ούτως ή άλλως και οι Αμερικανοί γνωρίζουν τον τρόπο να εκλαϊκεύουν ιστορίες για τις οποίες με μια ακαδημαϊκά σοβαρή προσέγγιση τα παιδιά δεν θα ενδιαφέρονταν.

Η πλήρης αμερικανοποίηση της Οδύσσειας του νεαρού Πέρσι εμπεριέχει μια ανάλαφρη μετάγγιση του πνεύματος των μυθικών καταστάσεων, αλλά το περιβάλλον του Τενεσί και του Λας Βέγκας μοιάζει τετριμμένο και υπέρ το δέον κιτς. Μερικές προσαρμογές έχουν την πλάκα τους: η Μέδουσα που εξουδετερώνεται με i-phone και ο Άδης στο Χόλιγουντ με τον Στιβ Κούγκαν ψαλιδισμένο αλλά ενεργητικό ξεχωρίζουν σε μια θάλασσα από αποδυναμωμένους ηθοποιούς και παιδιάστικες ως απλοϊκές καταστάσεις που κάνουν τον Χάρι Πότερ να φαντάζει υψηλού επιπέδου παραβολή για τα εμπόδια που βρίσκει στο δρόμο του ένα νέο παιδί για να ενταχθεί αρμονικά στην άδικη και άνιση κοινωνία. Πάντως καλύτερο από τον τηλεοπτικό Ηρακλή και την ανεκδιήγητη Ζίνα.