Η Ρωσία στο πλευρό του Ιράν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ισχυρότατο πλήγμα εναντίον των προσπαθειών της κυβέρνησης Μπους να απομονώσει πολιτικά το Ιράν, αφήνοντας ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο στρατιωτικής επίθεσης εναντίον του, κατάφερε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Τεχεράνη - την πρώτη επίσκεψη ηγέτη του Κρεμλίνου έπειτα από εκείνη του Στάλιν το 1943, μεσούντος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για να συναντηθεί με τον Ρούζβελτ και τον Τσόρτσιλ. Ο Πούτιν όχι μόνο πήγε στην ιρανική πρωτεύουσα αγνοώντας τις ανοησίες περί δήθεν σχεδίου δολοφονίας του, όχι μόνο προέβη σε δηλώσεις που έφεραν την αμερικανική κυβέρνηση στα όρια της πολιτικής υστερίας, αλλά και αξιοποίησε τη σύνοδο κορυφής των πέντε κρατών της Κασπίας για να δεσμεύσει επίσημα τους ηγέτες τους εναντίον των πολεμικών σχεδίων της Ουάσιγκτον. Στο κοινό ανακοινωθέν τους οι πρόεδροι Πούτιν (Ρωσίας), Αχμαντινετζάντ (Ιράν), Ναζαρμπάγεφ (Καζακστάν), Αλίεφ (Αζερμπαϊτζάν) και Μπερντιμουχαμέντοφ (Τουρκμενιστάν) τονίζουν ότι δεν θα επιτρέψουν το έδαφος της χώρας του καθενός να χρησιμοποιηθεί από οποιαδήποτε ξένη δύναμη ως ορμητήριο για την πραγματοποίηση επίθεσης εναντίον οποιασδήποτε από τις υπόλοιπες χώρες. Πρόκειται για μεγάλη υπηρεσία προς το Ιράν - ιδίως αναφορικά με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο συνδέεται με το ΝΑΤΟ και όπου οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν ένα παλιό σοβιετικό αεροδρόμιο, το οποίο αναβαθμίζουν.
«Πρέπει να μην υποκύψουμε σε άλλα κράτη σε περίπτωση επίθεσης ή κάποιου άλλου είδους στρατιωτικής δράσης κατευθυνόμενης εναντίον μιας από τις χώρες της Κασπίας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Πούτιν. Μάλιστα ο Ρώσος πρόεδρος, όσο βρισκόταν ακόμη στη γερμανική πόλη Βιζμπάντεν για συνομιλίες με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ πριν ξεκινήσει για την Τεχεράνη, είχε διαφωνήσει κατηγορηματικά και δημόσια με την καγκελάριο, η οποία είχε υποστηρίξει πως «είναι απαραίτητο να επιβληθούν νέες κυρώσεις» αν το Ιράν δεν υποκύψει στις αμερικανικές αξιώσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα. «Είναι ανώφελο να τρομάζουμε κάποιον, στην περίπτωσή μας την ιρανική ηγεσία ή τον ιρανικό λαό, ο οποίος δεν φοβάται!» υπογράμμισε ο Πούτιν. «Η Ρωσία είναι η μόνη χώρα που βοηθάει το Ιράν να πραγματοποιήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα με ειρηνικό τρόπο» τόνισε επίσης ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος πέτυχε στο κοινό ανακοινωθέν να συμπεριληφθεί παράγραφος υποστήριξης προς τις ειρηνικές πυρηνικές δραστηριότητες στην περιοχή.
Με τη συνάντησή του με τον ηγέτη του ιρανικού καθεστώτος αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ, τις διμερείς συνομιλίες του με τον Ιρανό πρόεδρο Αχμαντινετζάντ και την πρόσκληση προς τον τελευταίο να επισκεφθεί τη Μόσχα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν οδήγησε σε θεαματική αναβάθμιση τις ρωσοϊρανικές σχέσεις, δημιουργώντας νέα δεδομένα στην Κεντρική Ασία.
Μετά την κατάληψη του Αφγανιστάν, τον Νοέμβριο του 2001, με πρόσχημα τις επιθέσεις εναντίον του αμερικανικού Πενταγώνου και των Δίδυμων Πύργων στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, στις οποίες φυσικά το απεχθές καθεστώς των Ταλιμπάν δεν είχε καμία ανάμειξη, οι Αμερικανοί βρέθηκαν ξαφνικά να έχουν στρατιωτικές βάσεις και να ασκούν πολιτική επιρροή σε όλες σχεδόν τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, αποσπώντας τες από τη σκιά του Κρεμλίνου.
Η επιθετικότητα της κυβέρνησης Μπους εναντίον του Ιράν και η αντίσταση της Τεχεράνης απέτρεψαν την πλήρη αμερικανοποίηση της περιοχής και έδωσαν έτσι χρόνο στη σταδιακά ανασυγκροτούμενη Ρωσία να αρχίσει να περιορίζει την αμερικανική επικυριαρχία στην Κεντρική Ασία και να ανακτά σιγά σιγά κάποιες θέσεις. Μόσχα και Τεχεράνη έχουν καταρχήν κοινό συμφέρον να διώξουν τους Αμερικανούς από την Κ. Ασία και έτσι η συμμαχία τους στον στόχο αυτόν προέκυψε φυσιολογικά.
Πόσω μάλλον που το Ιράν έχει Αμερικανούς στρατιώτες στα ανατολικά του σύνορα (στο κατεχόμενο Αφγανιστάν), Αμερικανούς στρατιώτες στα δυτικά του (στο υπόδουλο Ιράκ) και τον Πέμπτο Αμερικανικό Στόλο στον Περσικό Κόλπο, στα νότια, θαλάσσια σύνορά του, με τις βάσεις του στα εμιράτα και τη Σαουδαραβία. Προσφέρει μεγάλη ανακούφιση στην Τεχεράνη η συμφωνία των χωρών της Κασπίας, η οποία διασφαλίζει τουλάχιστον τα βόρεια σύνορά της.
Ο εξτρεμισμός των ακροδεξιών νεοσυντηρητικών της κυβέρνησης Μπους προκαλεί ζημιά στα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Διαλύοντας το Ιράκ κατέστησε το Ιράν αδιαφιλονίκητη τοπική υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή, αυξάνοντας κατακόρυφα την επιρροή του τόσο μέσα στο Ιράκ όσο και στην Αραβική χερσόνησο, όπου όλοι οι εμίρηδες και οι βασιλείς τρέμουν για τους θρόνους τους και σπεύδουν να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με την Τεχεράνη για να γλιτώσουν.
ΟΙ ΑΓΙΑΤΟΛΑΧ
Στην αγκαλιά του Πούτιν
Χαρακτηριστικά στρατηγικής ήττας των ΗΠΑ στην περιοχή ενδέχεται να προσλάβει το γεγονός της προσέγγισης της Τεχεράνης με τη Μόσχα, στην οποία ωθεί το ιρανικό ισλαμικό καθεστώς η επιθετική γραμμή της Ουάσιγκτον. Ποτέ οι σχέσεις Ιράν - Ρωσίας δεν ήταν καλύτερες, εδώ και τουλάχιστον μισόν αιώνα. Οσο οι Αμερικανοί πιέζουν τους Γάλλους, τους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαίους να περιορίζουν τις σχέσεις τους με το Ιράν, οι αγιατολάχ δεν έχουν άλλη επιλογή πολιτικής επιβίωσης, σε διεθνές επίπεδο, από τη σύσφιξη των σχέσεών τους με τη Μόσχα και το Πεκίνο. Δυσάρεστες εκπλήξεις περιμένουν τον Λευκό Οίκο με αυτή την πολιτική.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
| Απόκτηση παλαιότερων τευχών, φύλλων & προσφορών chrisoulam@pegasus.gr | Πληροφορίες για διαφήμιση στην έντυπη έκδοση mdiamantaki@pegasus.gr |
| Αποστολή βιογραφικών emavroudi@pegasus.gr | Πληροφορίες για διαφήμιση στην ηλεκτρονική έκδοση advertising@pegasusinteractive.gr |
